Umowa pożyczki jest podstawową, najogólniejszą, a zarazem najprostszą czynnością kredytową.

Pożyczka jest umową, w której dający pożyczkę (pożyczkodawca) zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę (pożyczkobiorcy) określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W aktualnym stanie prawnym istnieją dwa ustawowe typy umów kredytowych: umowa pożyczki oraz umowa o kredyt bankowy uregulowana w prawie bankowym.

Umowa pożyczki zobowiązuje wprawdzie pożyczkodawcę do przeniesienia przedmiotu pożyczki na własność pożyczkobiorcy, ale własności tej jeszcze nie przenosi. W wyniku spełnienia świadczenia przez pożyczkodawcę, określona ilość pieniędzy lub rzeczy oznaczonych co do gatunku staje się własnością pożyczkobiorcy. Pożyczkobiorca zaś staje się zobowiązany do „zwrotnego” przeniesienia własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Gospodarczy sens pożyczki polega natomiast na tym, że biorący pożyczkę uzyskuje możliwość czasowego korzystania z wartości majątkowych przekazanych mu przez pożyczkodawcę, przy czym czas, odpłatność i inne warunki tego korzystania zależą od woli stron (pożyczka krótkoterminowa lub długoterminowa, pożyczka na czas nieoznaczony itd.).

Jeśli chcesz, aby Twoja umowa była napisana poprawnie i zabezpieczała Twoje interesy – napisz.